معرفی و شناخت طوطی ماهی آب شور (پروت آبی آب شور)

پروت آبی یک گونه از طوطی ماهی های بزرگ است. این ماهی دوّمین طوطی ماهی بزرگ دریای کارائیب است، آن‌ها بومی غرب اقیانوس اطلس هستند و در صخره‌های مرجانی مریلند، باهاما و برزیل یافت می‌شوند، آن‌ها تنها گونه‌ی طوطی ماهی هستند که در بزرگ‌سالی به رنگ یکنواخت آبی دیده می‌شوند. جمعیت این طوطی ماهی بسیار زیاد است و به وفور یافت می‌شود.

نام علمی: Scarus coeruleus
نام عمومی: طوطی ماهی آبی
خانواده: Scaridae
زیستگاه: دریای کارائیب، مریلند، برمودا، برزیل
حدأکثر اندازه: ۱۲۰ سانتی متر
طول عمر: ۷ سال
دمای مورد نیاز: ۲۲ تا ۲۷ درجه‌ی سانتیگراد
PH مورد نیاز: ۶.۵ تا ۷.۵

شناخت طوطی ماهی آب شور (پروت آبی آب شور):

پروت آبی یکی از بزرگ‌ترین طوطی ماهی های کارائیب است که بزرگ‌ترین گونه‌ی آن تا ۱۲۰ سانتی متر رشد می‌کند. آن‌ها را می‌توان در صخره‌های مرجانی غرب اقیانوس اطلس و دریای کارائیب به وفور یافت.

طوطی ماهی آب شور (پروت آبی آب شور) دارای دندان‌های بزرگ منقار مانندی است که برای تراشیدن و خردکردن سنگ‌های کوچکی که همراه غذا می‌خورند به کار می‌رود و به همین خاطر با این نام شناخته می‌شوند. رنگ بدن این پروت به طور یکنواخت آبی است و قبل از بلوغ لکّه‌ای زرد روی سرشان هم دیده می‌شود که با بالاتر رفتن سنّ‌شان محو می‌شود.

این طوطی ماهی به وفور در کارائیب یافت می‌شود اگرچه اغلب توسط ماهیگیران صید می‌شود. این پروت دارای باله‌های لگنی، مخرجی، پشتی و سینه‌ای است که او را به شناگری ماهر تبدیل می‌کند.

روش نگهداری طوطی ماهی آب شور:

پروت آبی به دلیل اندازه‌ی بزرگ‌تر از معمول خود، در آکواریوم نگهداری نمی‌شود. آن‌ها نیاز به محل نگهداری گران قیمت و خاص دارند، اگرچه در طبیعت از آن به عنوان یک ماهی مقاوم یاد می‌شود ولی حفظ سلامت آن در محیط بسته می‌تواند مشکل باشد. اگرچه مراقبت از آن برای مبتدیان کار راحتی نیست، اغلب افراد باتجربه و متخصص از این طوطی ماهی نگهداری می‌کنند.

مشخصات آکواریوم

مخزن این پروت باید تا حدی شبیه به زیستگاه طبیعی‌اش باشد تا او را از هر نوع بیماری و استرس امن نگه دارد. ماسه گزینه‌ی خوبی برای بستر آکواریوم این طوطی ماهی می‌باشد. فیلتراسیون قدرتمند برای مخزن پروت آبی توصیه می‌شود؛ فیلتر سطلی یک گزینه‌ی عالی‌ای است. برای نگهداری عالی از این پروت مخزن باید به اندازه‌ای بزرگ باشد تا چند صخره‌ی مرجانی بزرگ در آن جا شود.

حدأقل حجم آب مورد نیاز برای نگهداری این پروت، ۷۵۰ لیتر است، آن‌ها می‌توانند به سرعتی به اندازه‌ی ۳ برابر طول بدن خود شنا می‌کنند و همچنین وجود پوشش انبوه گیاهی و وجود مکان‌های مخفی برای آکواریوم این پروت به شدّت مهم است. این گونه بسیار صلح‌جو بوده و با ماهی هایی نظیر دلقک ماهی، پروانه ماهی، فرشته ماهی و … به خوبی سازگار است.

تغذیه طوطی ماهی آب شور:

پروت آبی عمدتاً از جلبک‌ها تغذیه می‌کند. آن‌ها علاوه‌بر دندان اصلی، دارای دندان‌هایی در گلوی خود هستند تا پولیپ‌های تکّه‌های مرجان‌هایی را که همراه جلبک می‌خورند خرد کند.

پروت آبی ۹۰٪ از روز را صرف تغذیه از جلبک می‌کند. این طوطی ماهی همچنین از سخت‌پوستان کوچک کفزی هم تغذیه می‌کند ولی اغلب تغذیه از جلبک‌ها را ترجیح می‌دهد. آن‌ها شن‌ها و خرده سنگ‌هایی که می‌خورند را به کمک دندان‌های خود نابود می‌کنند و این کار سروصدای زیادی ایجاد می‌کند.

حتّی در اسارت نیز جلبک بهترین غذا برای اوست. درحالی که پروت آبی عاشق خوردن جلبک است، می‌توان آن را از سخت‌پوستان کوچک هم تغذیه کرد، پروت آبی میگوی مایسیس و کریل منجمد شده هم می‌خورد.

روش تکثیر طوطی ماهی آب شور:

پروت آبی در تمام طول سال زاد و ولد می‌کند؛ امّا از ژوئن تا آگوست بیشترین تخمریزی را انجام می‌دهد و معمولاً در غروب تخم می‌گذارد. پروت آبی در ۲ تا ۴ سالگی به بلوغ می‌رسد، این طوطی ماهی برخی از پیچیده‌ترین سیستم‌های تولیدمثلی را در میان همه‌ی گونه‌های ماهی‌ها دارد؛ زیرا پروت آبی قادر به تغییر جنسیت است و ماده‌ها می‌توانند به نری درخشان تبدیل شوند.

طوطی ماهی آب شور (پروت آبی آب شور) در گروه‌های بزرگی گرد هم می‌آیند و پس از جفت‌گیری، ماده تخم‌های بارور شده‌اش را رها می‌کند و تخم‌ها به بستر دریا فرو می‌روند. نوزادان پس از ۲۵ ساعت از تخم خارج می‌شوند و شروع به تغذیه می‌کنند، آن‌ها به سرعت رشد می‌کنند و پس از تولّد باید بتوانند زنده بمانند، آن‌ها در بین صخره‌ها شروع به خوردن گیاهان و جلبک‌ها می‌کنند.